Χατζηπαντελής Θεόδωρος
Μηλώσης Δημήτριος
Εισαγωγικά γίνεται παρουσίαση της μεθοδολογίας του Andre Siegfried, του θεμελιωτή ενός νέου επιστημονικού κλάδου, τον οποίο ο ίδιος ονόμασε – και επέμενε να ονομάζει – «εκλογική γεωγραφία» (geo¬graphie electorale). Θα αναφερθούμε επίσης σε μια άλλη σχολή, αυτήν της «πολιτικής οικολογίας» (political ecology), της οποίας κύριος εκπρόσωπος υπήρξε ο R. Heberle. Στο μάθημα θα αναλυθούν οι μετασχηματισμοί της εκλογικής απήχησης των πολιτικών παρατάξεων κατά τον 20ο αιώνα, από τις επί μέρους τοπικές εκλογικές ιδιαιτερότητες μέχρι την ομοιογενοποίηση της εκλογικής επιρροής των κομμάτων. Θα αναλυθούν φαινόμενα όπως η διαφοροποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων ανάμεσα στην «Παλαιά Ελλάδα» και τις «Νέες Χώρες», η εμφάνιση περιοχών που αποκλήθηκαν «Μικρές Μόσχες» ή «Δημοκρατικά» ή «Πράσινα» νησιά καθώς και η εμφάνιση -σε τοπικό επίπεδο- εκλογικών επιλογών, των οποίων η ερμηνεία οφείλει να ανατρέξει σε γεγονότα των οποίων η ιστορική, πολιτική και κοινωνική αφετηρία βρίσκεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν 7 δεκαετίες.Τέλος, ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί στην ανάλυση και ερμηνεία της εκλογικής συμπεριφοράς των εθνοτικών, θρησκευτικών κ.λ.π. μειονοτήτων από την ολοκλήρωση της εδαφικής συγκρότησης της χώρας μέχρι σήμερα.